Reisblog USA: When you waste your time…

In de file Americén

Of ook wel de Amerikaanse file genoemd. Lake Tahoe was leuk, maar het was een stuk aangenamer geweest als we niet uren in de file hadden hoeven te staan. Het is een prachtig meer, maar de wegwerkzaamheden in Amerika gaan toch wat anders dan in Nederland. Men gaat midden op de dag een weg open halen, waar ze een of andere neergeslagen medewerker met een stopbord op de weg dumpen die het verkeer moet fixen.
Helaas hebben we hier wat tijd door verspild en heb ik niet alle plaatsen kunnen bezoeken die ik had gewild, maar Tahoe was desalniettemin een mooie plek.

Na Lake Tahoe was het weer tijd om onze inner hipster uit de kast te halen: San Francisco was aan de beurt! Ik reed er met goede moed heen en kwam aan het staartje van de reis terecht in een soort wervelstorm van auto’s dat ze in San Francisco nog gewoon ‘de spits’ durven te noemen. Als een echte latina schold ik ze natuurlijk allemaal de huid vol, echter verstond niemand mij of trok zich iets van onze (inmiddels met insect besmeurde) Dodge aan. De auto bleef daarna ook het hele weekend op de oprit staan.
San Francisco was precies wat we er van hadden verwacht : hip, vooruitstrevend en kleurrijk. Soms drukker dan we hadden verwacht (lees: gewenst), soms diverser dan we hadden gehoopt, met nog altijd een aanhoudende stormvloed van zwervers. Hoewel we wisten dat dit bestond, blijft het toch raar om zoveel zwervers te zien in een land dat wij als welvarend beschouwen. Of nou ja, dat zichzelf in de meeste dingen de best vindt. Men is hier enorm patriotic, vaderlandlievend. De gemiddelde Nederlander hangt misschien niet eens meer de vlag buiten met speciale gelegenheden, als ze er überhaupt al een hebben. De Amerikaanse vlag komt zo vaak voorbij dat we ons afvragen of men wellicht anders vergeet in welk land ze zijn. We spelen het spel ‘spot de vlag’ – wanneer je een vlag ziet van Amerika, dan roep je ‘Muricah!’.  Punten tellen doen we niet, want dan hadden we allemaal al een trutjeroen aan punten. Het aantal vlaggen dat wij per straat ophangen met Bevrijdingsdag is ongeveer het gemiddelde per Amerikaanse straat op een gewone donderdag middag.

San Francisco leek íetsjes minder into de vlag en meer into recyclen, kunst en hele dikke zeeleeuwen die een uur in de wind stonken op pier 39. Super leuke beesten, maar wat een herrie en wat een stank! Het was geweldig om te zien hoe ze elkaar van de pier af beukten alsof het gangbeast was (PSP spel), maar na een paar minuten vonden we het wel genoeg en gingen verder met shoppen. Frisco heeft behoorlijk wat winkelcentra, de een interessanter dan de ander, en nadat ik mijn liefde tegen ben gekomen in de vorm van een multikleurige trui, ben ik happy mee gegaan naar Palace of Fine arts. Een neoklassiek bouwwerk dat redelijk afstak tegen de rest van de schattige huizen in San Francisco. Het bouwwerk was overigens wel mooi, maar eigenlijk vind ik de gekleurde huizen in (vrijwel geheel) San Francisco het mooist. Waarom we in Nederland van die saaihazen zijn weet ik niet. De bouwstijl van de huizen in SFO… i loef! So hard!

Verder was het eten in Frisco niet perse wat we hadden verwacht. De sushi / ramen was ronduit teleurstellend, de rest was nogal duur of overrated. Of, in het geval van het scoren van die goede donut,  gewoon al op voordat het 13:00 uur was. De Golden Gate brug had er ook weinig zin in : die was amper zichtbaar door het tegenlicht. Natuurlijk ook wel deels onze eigen schuld, maar toch. Come on,  Golden gate! We hebben ook nog redelijk wat ge-Ubert (kwam qua kosten niet heel veel hoger uit dan het OV) en Jeroen heeft meerdere keren een onbekende auto aan proberen te houden om diegene te dwingen tot het uberen van onze reis. Ook stapte we soms in een bus waarbij we de halte miste of véél te vroeg uitstapte en naar  de volgende halte moesten sjokken om vervolgens een sassy blik van de buschauffeur te krijgen. Maar aan de andere kant bemoeiden mensen zich ook massaal met je als ze doorhadden dat je een toerist was die de weg niet wist. Hoewel we in Nederland toch een bepaald beeld hebben van Amerikanen, kunnen we hier een puntje aan zuigen : men is veel meer begaan met elkaar en de Amerikanen die wij zijn tegen gekomen zijn allemaal heel sociaal en vriendelijk. Alsof wij de eerste Europese toeristen zijn die het in hun hoofd halen om een rondreis te maken.
Al leek dat in Fresno echt zo te zijn – toen we daar aan kwamen werd ons meerdere malen gevraagd of we op vakantie waren, en wat we daar dan in vredesnaam deden.  Toen we zeiden dat we naar Yosemite National Park gingen, klaarde de Fresnoten (ik heb geen idee hoe je inwoners van Fresno noemt) meteen weer op. Blijkbaar had Fresno niet alleen buiten de stad een bepaalde reputatie, ook de stad zelf was niet dol op zichzelf. In Fresno hadden we wel een bijzondere Air BNB : een flink huis met drie enorme slaapkamers en zwembad. Het gehele huis stond vol met prullaria. Iemand die mij goed kent zal zeggen dat mijn huis vol staat met prullaria, maar geloof me – dit huis is de duidelijke Oscar winnaar van prullaria,  waar mijn huis nog niet eens in de buurt van nominatie komt. En spiegels. Het huis had tien trutjeroen aan spiegels. Het werd zelfs een beetje creepy op sommige momenten, maar we hebben er toch prima geslapen verder.

We zaten alleen in Fresno om Yosemite te bezoeken, wat net zo indrukwekkend was als ik me had voorgesteld. Hoewel het er van een echte hike niet kwam (gelukkig voor mij, mijn huidige fysiek is niet voorbereid op dit soort actieve grapjes) hebben we toch geweldige stukken van het park gezien. Het was mijn beurt om te rijden en ik zag er een beetje tegenop,  maar het ging allemaal prima. Ik denk wel dat mijn ouders een hartverzakking zouden krijgen als ze de scherpe bochten zonder vangrail zouden zien.
Helaas hebben we tot op heden geen beer kunnen spotten.  Graag had ik een beer in het wild gezien, van een afstand want ik wil niet dood verder. Maar waarschijnlijk zit het er niet meer in, ondanks alle borden op de weg met ‘over 1 mijl steekt er een beer over’. Er zijn precies 0 beren over gestoken. Jammer dit. Ik heb daarom maar het spel ‘Bears VS Barbies’  gekocht. Nog niet gespeeld,  maar één van die twee gaan  gesloopt worden.

To be continued…