Reisblog USA: When you go to…

A shitty hotel.

Nadat we uit het bedwans hotel waren ontsnapt met een getraumatiseerde Armindo, hadden we de meest schattige air BNB gevonden vlak bij Portland. Portland zelf was regenachtig (wat niets nieuws was voor die stad en ook niet voor drie Hollanders) maar wat een geweldig leuke stad! Je inner hipster kwam helemaal naar boven. Een geweldige boekwinkel (Powell’s Bookstore), super leuke grafitti en ontzettend hippe koffie tentjes. We dachten dat Portland vol zat met hipsters maar dat bleken soms zwervers te zijn. Moeilijk uit elkaar te halen soms, maar als het een iPhone heeft dan is het een hipster en als het een slaapzak heeft dan is het in de meeste gevallen een zwerver. Of een hele goedkope toerist.

We hebben in Portland eigenlijk niet veel anders gedaan dan winkelen en door de straten lopen maar we vonden de stad ondanks de regen aan water en zwevers alsnog erg sfeervol. Don’t skip Portland als je gaat roadtrippen!
Na Portland reden we door naar Medford. We waren niet geïnteresseerd in deze plaats en namen een omweg via Crater Lake. Dit was een hele grote omweg maar het was het waard! Crater Lake zag pico bello uit en ik heb zelfs vrienden gemaakt met de lokale bosdieren. Helaas nog steeds geen beer gezien.
We hebben de meest afschuwelijke panorama foto gemaakt waarin Jeroen zo enorm vervormd werd dat het leek alsof hij vier koppen uit zichzelf had zitten groeien. Als het meer nog niet vol genoeg was, dan gooiden wij er wat tranen van het lachen bij.

Aan het eind van de dag kwamen we dus aan in Medford. Hier werd Armindo direct opgepakt door de lokale politie. Ik zal het verhaal op z’n Jeroens vertellen (en daarna de waarheid): Armindo reed als een gek door de straat, slingerend als een zuiplap, op zoek naar ons motel. Hij begon te spookrijder want YOLO. De politie zag hem rijden en greep hem in de kraag: ‘What the hell are you doing?!’  hup, in de boeien en mee naar het bureau waar hij een nacht in de cel heeft gezeten.
Nu de waarheid: We konden ons hotel niet vinden en hadden niet door dat het een eenbaanswegen was. Hierdoor heeft Armindo ongeveer 10 meter tegen de richting ingereden, precies voor de neus van de politie. De agente kwam wel met ‘what the hell are you doing?’  aangewaggeld, maar toen ze zag dat ze drie verdwaalde toeristen aan de haak had geslagen,  hielp ze ons met het zoeken van het hotel zonder verdere vragen of boetes. Maar wel met de waarschuwing : de hotels aan deze straat zijn niet zo goed… de buurt was niet zo fijn. De agente was bezig met een gestolen auto te registreren toen wij voorbij kwamen spookrijden.
Dat hebben we geweten. Mijn kingsize bed was dan wel kingsize, de kamer stonk zo naar rook dat een gemiddeld bruin café er niets bij was. Veel lampen deden het niet, de badkamer was absoluut niet Rob Geus proef en de gordijnen hadden vlekken waarvan de oorsprong niet achterhaald hoefde te worden. Er lag een tapijt op de vloer die met alle waarschijnlijkheid het ontstaan van de aarde nog heeft mee gemaakt en de gasten die er waren hadden zo’n hoog tokkie gehalte dat het verheven kon worden tot een sport op de Olympische spelen.  Om je eerlijk er zeggen : ik heb me doodgelachen, want wat een avontuur weer. Maar liever niet meer.
Dan maar iets duurdere hotels en airBnB’s. Dat betekent gewoon geen traktatie wanneer ik jarig ben volgende maand, sorry guys.

 

Gelukkig hadden we daarna een geweldige ranch gevonden op de rand van Nevada. Airbnb eigenaren Christine en Joseph heette ons van harte welkom en na een geweldige nacht onder de sterrenhemel op de ranch hebben we een bakkie koffie met ze gedronken voor we vertrokken. Wat een fantastische mensen! Als we niet weg waren gegaan, dan zat Jeroen nu nog met Joseph te beppen.
Christine gaf ons nog de tip om naar een Spa te gaan (beetje uit de route en had nogal een new-age sfeer) voordat we naar Lake Tahoe reden. Dat was heerlijk! En nodig, gezien we bij Lake Tahoe en file (zo genoemd de file American) hadden van wat naar onze mening meer dan 1 trutjeroen duurde. (Een trutjeroen is een ander woord voor overdreven veel).
Ons hotel in Tahoe is gelukkig prima in orde, zonder bedwanzen of de lucht van tachtig asbakken die zijn geleegd. Wij zijn helemaal happy.